De invloed van beweging en training

Een behandeling maakt los, maar beweging en de juiste training houden los! Tijdens mijn behandelingen maak ik het bindweefsel los, maar een paard heeft daar pas echt profijt van als dit aangevuld wordt met voldoende beweging en correcte training.

Maar waarom is beweging zo belangrijk? En wat versta ik dan onder correcte training? Ik leg het uit.

• Beweging

Uit onderzoek is gebleken dat immobiliteit (stilstaan) ervoor zorgt dat de vezels in bindweefsel gaan 'crosslinken'. Dit wil zeggen dat de vezels onderling met elkaar ‘in de knoop’ raken, wat er uiteindelijk voor kan zorgen dat het bindweefsel gaat verkleven. Gezond bindweefsel zorgt er onder andere voor dat verschillende spieren en spierlagen soepel langs elkaar heen kunnen glijden, om beweging zo makkelijk mogelijk te maken. Wanneer er een verkleving in de fascia zit, droogt het bindweefsel uit en verliest het de mogelijkheid om te glijden. Bewegen wordt dan dus juist moeilijker! Hoe meer jouw paard dus (vrij) kan bewegen, hoe beter dit is om zijn of haar lijf los te houden.

• Training

Een andere belangrijke functie van bindweefsel is vering. Wanneer een paard met zijn been op de grond landt, veert hij door het kootgewricht en worden de pezen (ook onderdeel van het fasciale systeem) uitgerekt. Net als bij een elastiekje, veren de pezen ook weer terug. Wanneer dit gebeurt, veert het paard weer omhoog. Door gebruik te maken van deze vering, kost bewegen het paard minder spierkracht en dus minder energie!

Om dit systeem goed te laten werken, is het wel van belang dat het paard zijn gewicht goed verdeelt over links en rechts (verticale balans). Wanneer het paard namelijk meer gewicht op één van beide schouders draagt, gaan de spieren en fascia zich daarop aanpassen: de kant die meer gewicht draagt, krijgt sterker ontwikkelde spieren en de fascia aan die kant wordt stugger om het gewicht te kunnen dragen. Nadeel hiervan is dat de stuggere fascia minder goed kan veren, waardoor bewegen het paard meer spierkracht en dus meer moeite gaat kosten. Dit kan uiteindelijk zelfs tot blessures, zoals bijvoorbeeld peesblessures, leiden.

Het is dus belangrijk om tijdens je training goed op te letten hoe jouw paard zijn gewicht verdeelt. Dit kun je zien aan de positie van het hoofd: het paard gebruikt zijn hoofd en hals namelijk om in evenwicht te blijven. Heeft het paard zijn hoofd hoog en naar buiten gedraaid? Dan draagt hij waarschijnlijk het meeste gewicht op de binnenschouder. Heeft het paard zijn hoofd hoog en naar binnen gedraaid? Dan draagt hij waarschijnlijk het meeste gewicht op zijn buitenschouder. Om dit goed te kunnen zien, is het dus wel van belang dat jouw paard ook de mogelijkheid heeft om zijn hoofd vrij te bewegen: mede daarom ben ik ook geen voorstander van het gebruik van hulpteugels. Dan is namelijk je controlepunt op de verticale balans weg!

Maar hoe weet je dan wanneer je paard wel verticaal in balans is? Wanneer je paard verticaal in balans is, ontspant zijn rug en zakt hij met zijn hoofd in de voorwaarts-neerwaartse tendens. Hierbij heeft het paard lengte in de hals; de hals gaat met een mooie boog vanuit de schoft eerst omhoog en van daaruit naar voren en beneden. De neus is voor de loodlijn, en het oog op heuphoogte. Deze hoofdhouding is dus het gevolg van de juiste balans en van correct lichaamsgebruik: het heeft geen zin het hoofd van het paard in deze houding te fixeren met de hand of met hulpteugels. Het paard is dan nog steeds uit balans en gaat hiervoor op andere plekken in zijn lijf compenseren.

Uiteindelijk is elk paard anders en compenseren ze ieder op hun eigen manier. Vind je het fijn als er iemand met je meekijkt of kun je wel wat hulp gebruiken bij de training? Laat het mij weten, ik werk samen met een revalidatietrainer en instructrice die jou en jouw paard hierbij goed kan helpen.